Zacznie go boleć ząb albo wypadnie mu dysk? To samo. Zawał, udar czy wylew? Trzeba zadzwonić po karetkę i liczyć na państwo. Ubezpieczyciel zagwarantuje mu tylko jedno - lub dwuosobowy pokój o "podwyższonym standardzie". Towarzystwo nie zapłaci też za leczenie nowotworów, AIDS, chorób psychicznych czy stwardnienia rozsianego.
Przez Gość agnes Witam. Od dzieciństwa miałam czasami *blokadę* w nogach kiedy wchodziłam po schodach, biegałam. Kilka razy się wywaliłam, kiedy noga mi zblokowała się przy zgięciu. Ale ogólnie był spokój. Teraz mam 24 lata. Od kilku miesięcy drętwieją i sztywnieją mi mięśnie głównie rąk i nóg. Znów mam te *zblokowania* w dłoniach, nogach, rękach. Jak wstaje z krzesła to automatycznie nogi mi prostują się i staję na palcach oraz są takie sztywne – mija zazwyczaj po kilku krokach. Bardzo często mam tzw. rękę położnika (dowiedziałam się o tym jak pokazałam lekarzowi rodzinnemu wygięcie mojej ręki). Z trudem odkręcam butelki, słoiki, mam problemy z chwytem, zaciśnięciem dłoni, bo się blokuje i układa właśnie w tę rękę położnika. Czasem bóle głowy, które są mniejsze jak pochylę czoło i je na czymś oprę. Zaciskanie zębów. Drganie powieki jakby tam jakiś robak siedział. Zmęczenie, czasem zdrętwienie pleców. I ból w klatce piersiowej. Dziś właśnie wstałam z dość mocnym bólem na wysokości mostka, który rozchodził się trochę na boki. Nie jestem w stanie się teraz ruszać, głównie rękoma, schylać się, wykręcać, głęboko oddychać, bo boli bardziej. Wczoraj strasznie mi *strzykało* gdzieś kolo mostka, tak jak czasem palce *strzykają*. Nie wiem co robić. Jeszcze drętwienie da się przeżyć, ale ból w klatce piersiowej dziś rano był nie do zniesienia. Teraz ciut lepiej, ale dalej z trudem się ruszam. Nie wiem co w takiej sytuacji robić? Brać leki przeciwbólowe??? W wakacje brałam np magnez forte, czasem 2 razy dziennie, a mimo to miałam nasilone objawy wyżej podane. W październiku oprócz magnezu forte brałam potas i też mimo to objawy się nie zmniejszyły. Byłam u lekarza, zlecił wykonanie badania na magnez, potas i tsh. Wyniki to: sód w surowicy: 141 mmol/l (135-150) potas w surowicy: 4,4 mmol/l (3,5-5,4) magnez w surowicy: 1,87 mEq/l (1,3-2,5) TSH 3gen.: 4,42mIU/L (0,25-4,20) Z tymi wynikami poszłam do neurologa. Odpukanie prawidłowe. Przeprowadził ze mną rozmowę. Niezbyt miłą. Stwierdził że mam psychonerwicę narządową i tężyczkę na podstawie tylko tego co mówiłam. Szczególnie tych faktów: - objawy wymienione wyżej, - studiuję na 2 kierunkach (na jednym mam obronę w lutym 2009), - z powodu wady wrodzonej układu pokarmowego mam z nim problemy od kilku lat (zaburzenia czynnościowe, choroby refluksowe - od początku tego wszystkiego jestem ciągle na lekach zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego), - bólu brzucha i bólu głowy, który akurat wtedy miałam, - aktualnie bardzo małostresowego życia. Zadał jeszcze podchwytliwe pytanie czy podjadam czekoladę… Podjadam, ale tylko jak okres mam(zwłaszcza gorzką czekoladę, która jest wtedy nadzwyczaj słodka), bo tak to słodycze są dla mnie za słodkie i zamulające. Kiedyś miałam problemy z tłumionymi gniewami, nerwami i wogóle, ale już od dość dłuższego czasu uważam się za naprawdę szczęśliwą osobę, nie stresuję się obroną którą mam za 3 miesiące, ani drugim kierunkiem, ani chorobą układu pokarmowego - nauczyłam się z tym żyć i wiem jak z tym radzić, aby było w miarę dobrze). Ludzie uważają mnie za bardzo wesołą uśmiechniętą osobę, która w razie komplikacji życiowych powariuje góra kilka godzin, siądzie i zacznie racjonalnie myśleć i szukać szybkiego rozwiązania, co na ogół zdaje egzamin i na dłuższą metę nie ma żadnego stresu. Do tego przez te kilka lat badań układu pokarmowego żaden lekarz nie stwierdził mi nerwicy żołądka ani jelit. Każdy stawiał taką samą diagnozę na podstawie badań jakie wykonał i zawsze wynikała ona z mojej wady wrodzonej i ewentualnych tego konsekwencji była trafna. Kiedyś jak byłam bardzo nerwową osobą chodziłam do kilku psychologów i każdy stwierdzał to samo: wszystko ze mną jest w porządku i nie widzi żadnych objaw jakiejkolwiek nerwicy, lęków, jedynie małą odporność na stres. Do tego ten neurolog zalecił mi kolejną dawkę magnezu, który i tak niezbyt co pomaga, i ewentualnie jakiś lek na nerwicę, lęki. Jeśli jednak chcę ten lek pobrać to muszę iść do lekarza rodzinnego by mi go przepisał, bo ten niełaskaw był wypisać receptę. Dodam też że kilka razy byłam na lekach od nerwic i zawsze się po nich źle czułam i szybko kazano mi je odstawiać – wtedy to układ pokarmowy mi wariował. We wtorek dopiero idę do lekarza rodzinnego, żeby też do endokrynologa dał skierowanie. No i właśnie mam pytanie: CO WŁAŚCIWIE MAM ROBIĆ ORAZ GDZIE I JAKĄ POMOC SZUKAĆ??? Jakie jeszcze badania najlepiej zrobić? Do kogo iść z tym wszystkim? Co robić jak drętwieją mi mięśnie i strasznie klata boli (bo tak naprawdę to wszystko coraz bardziej mi się nasila)?? Będę wdzięczna za jakąkolwiek radę :)
Udar krwotoczny. Jak nazwa wskazuje udar krwotoczny jest wynikiem krwawienia, dokładnie krwawienia wewnątrzczaszkowego. Objawy jednak wynikają z ucisku krwiaka na tkankę nerwą mózgu, a co za tym idzie – ze zmniejszenia dopływu krwi odżywiającej mózg, a także podwyższenia ciśnienia śródczaszkowego. Wylew krwi do mózgu to bardzo poważny stan, który stanowi zagrożenie dla życia pacjenta. Wymaga on bezwzględnej hospitalizacji, bowiem im szybciej choremu zostanie udzielona pomoc medyczna, tym lepsze rokowania. Jak rozpoznać pierwsze objawy wylewu? Jak wygląda rehabilitacja i powrót do zdrowia po udarze krwotocznym? Jaka jest różnica między udarem a wylewem? spis treści 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? 2. Udar a wylew krwi do mózgu 3. Przyczyny wylewu 4. Jakie są objawy wylewu? 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu 6. Leczenie udaru krwotocznego 7. Rokowanie po udarze 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym 9. Zapobieganie udarom rozwiń 1. Co to jest wylew krwi do mózgu? Wylew polega na przerwaniu ciągłości naczynia krwionośnego i wypływie krwi do okolicznych tkanek. Może do niego dojść w wyniku pęknięcia tętniaka bądź w związku z wysokim nadciśnieniem tętniczym. Zobacz film: "Jak rozpoznać udar?" Zazwyczaj wylew wchłania się samoistnie, chociaż wylanie krwi do niektórych tkanek może okazać się bardzo niebezpieczne i doprowadzić nawet do zgonu. Jednym z najbardziej niebezpiecznych rodzajów wylewu jest wylew krwi do mózgu, czyli udar krwotoczny mózgu (krwotok śródmózgowy). W Polsce występuje on średnio co 6,5 minuty. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Czy udar można przewidzieć? - odpowiada lek. Jerzy Bajko Czy drętwienie jednej strony ciała świadczy o udarze? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Jak rozpoznać wylew krwi do mózgu? - odpowiada dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Udar a wylew krwi do mózgu Powszechnie o każdym udarze mówi się wylew, jednak nie jest to do końca trafne określenie. Zatem czym się różni udar od wylewu? Nie każdy udar mózgu jest wylewem. W rzeczywistości bowiem istnieją dwa rodzaje udarów: udar niedokrwienny, tzw. zawał mózgu – stanowi 80 proc. przypadków udaru, udar krwotoczny, czyli wylew – 20 proc. przypadków. Do udaru niedokrwiennego dochodzi, gdy przepływ krwi w tętnicy mózgowej zostaje zablokowany, w rezultacie czego część mózgu zostaje niedotleniona. Wylew krwi do mózgu jest zaś przeciwieństwem udaru niedokrwiennego, ponieważ w tym przypadku krew płynąca naczyniem przerywa jego ścianę i wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej. Dość rzadko spotykanym, ale także niebezpiecznym stanem jest także wylew krwi do móżdżku. 3. Przyczyny wylewu Najpowszechniejszą przyczyną wylewów krwi do mózgu jest nadciśnienie tętnicze. Samo w sobie nie daje żadnych objawów, dlatego też często do wylewu dochodzi u osób nieświadomych swoich problemów z nadciśnieniem. Wśród rzadziej występujących przyczyn udaru krwotocznego można wymienić: nieprawidłowości w budowie naczyń krwionośnych, uraz, zaburzenia krzepnięcia krwi, infekcja, guzy. 4. Jakie są objawy wylewu? Objawy udaru krwotocznego w dużej mierze zależą od obszaru mózgu dotkniętego wylewem. Z tego względu pierwsze objawy wylewu krwi do mózgu mogą być bardzo różnorodne. Niekiedy nawet wylewy przebiegają całkowicie bezboleśnie i bezobjawowo. Brak wyraźnych symptomów udaru sprawia, że schorzenie to jest jeszcze bardziej niebezpieczne. Najczęściej wylew krwi do mózgu objawia się: silnym bólem głowy, pojawiającym się nagle, wymiotami i mdłościami, uczuciem sztywności karku, nagłym zdezorientowaniem, problemem z mówieniem i rozumieniem mowy, nagłym pojawieniem się zaburzenia widzenia, dotykającym jednego lub obu oczu, a także ból oczu, nagłym osłabieniem i zdrętwieniem mięśni twarzy, ramienia, nogi (zazwyczaj po jednej stronie ciała), nagłym problemem z chodzeniem, zawrotami głowy, utratą równowagi i koordynacji. Niejednokrotnie rozległy udar mózgu poprzedzony jest mikroudarem (tzw. mikrowylew lub mały wylew). Objawy mikroudaru mogą być różne. Są one zależne od tego, w której części mózgowia wystąpiło przejściowe niedokrwienie. Lekki udar objawiać się może np. połowicznym paraliżem twarzy, zaburzeniem mowy, czy zawrotami głowy. 5. Pierwsza pomoc w przypadku wylewu Jeśli zauważymy u siebie lub kogoś w naszym otoczeniu oznaki udaru czy wylewu, natychmiast wezwijmy karetkę. Kluczową rolę odgrywa tutaj czas. Im mniej go minie od wystąpienia pierwszych objawów udaru do przyjazdu pogotowia, tym lepsze jest rokowanie i większa szansa, że nie dojdzie do poważnych uszkodzeń mózgu. Do czasu przyjazdu służb medycznych zapewnij choremu spokój i nie ruszaj go nadmiernie. Kolejnym etapem jest przewiezienie chorego do szpitala, najlepiej prosto na oddział neurologiczny. Po wylewie pacjent będzie musiał spędzić w szpitalu kilka dni na obserwacji. Jeśli dojdzie do uszkodzeń w obrębie mózgu, konieczna będzie rehabilitacja. 6. Leczenie udaru krwotocznego Udar krwotoczny jest stanem zagrożenia życia. Priorytetem jest czas, tylko rozpoznanie wczesnych objawów udaru pozwala na natychmiastową reakcję. Udzielenie pomocy medycznej w pierwszych godzinach od wystąpienia objawów znacznie zwiększa szanse na pomyślne leczenie. W początkowym etapie najważniejsze jest zabezpieczenie podstawowych czynności życiowych, chociażby poprzez zapobieganie skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Przy wylewie konieczne może być też wsparcie oddychania u chorego. Dlatego też pacjentom często trzeba podawać tlen, ale też podłączać urządzenia wspomagające oddychanie czy kroplówki. Przebieg leczenia w udarze krwotocznym uzależnione jest od lokalizacji, przyczyny oraz rozmiaru wylewu. Bywa, że niezbędne jest przeprowadzenie operacji mającej na celu zredukowanie krwawienia i opuchlizny mózgu. Zazwyczaj stosuje się jednak środki farmakologiczne, w tym leki przeciwbólowe, leki na opuchliznę oraz kortykosteroidy. Z kolei w przypadku udaru niedokrwiennego mózgu stosuje się leki trombolityczne. Wdrożenie leczenia trombolitycznego możliwe jest dopiero po wykluczeniu krwotoku śródczaszkowego. 7. Rokowanie po udarze Rokowania po udarze krwotocznym mózgu zależne są od wielu czynników. Najważniejsze z nich to umiejscowienie i rozległość uszkodzenia, ale też szybkość udzielenia pomocy, wiek pacjenta i jego ogólna kondycja zdrowotna. Równie istotną kwestią jest także to, w jakim tempie poprawia się stan chorego po ustąpieniu fazy ostrej. Niestety, rokowania po rozległym wylewie krwi do mózgu nie są dobre. Szacuje się, że na skutek samego udaru lub w wyniku związanych z nim powikłań, umiera aż 30-50 proc. chorych. Szanse na przeżycie po wylewie krwi do mózgu zwiększa natychmiastowa reakcja i szybka pomoc medyczna. Rokowania po wylewie krwi do mózgu polepszają się, gdy pacjent przeżyje pierwszy miesiąc po incydencie. Najpoważniejszymi skutkami po wylewie jest krwotok wewnątrzkomorowy, krwawienie nawrotowe oraz obrzęk mózgu. Udar krwotoczny może skutkować także niedowładem połowicznym na granicy porażenia. Wylew prawostronny będzie skutkował niedowładem kończyn po lewej stronie. Z kolei wylew lewostronny, będzie objawiał się niedowładem kończyn po prawej stronie. Wylew krwi do mózgu może skutkować także pogorszeniem sprawności intelektualnej. 8. Rehabilitacja po udarze krwotocznym U chorych po udarze krwotocznym, podstawowym problemem jest ograniczenie sprawności, która pozwalałaby im powrócić do normalnej aktywności. Dlatego też dla większości pacjentów jedną z najważniejszych kwestii jest przywrócenie zdolności chodzenia, która umożliwiałaby im samodzielne funkcjonowanie. Rehabilitacja po udarze krwotocznym powinna być rozpoczęta możliwie jak najszybciej od wystąpienia incydentu. Zakłada się, że jeśli chory do 4 tygodni po zdarzeniu, jest w stanie siedzieć bez oparcia, szanse na samodzielne chodzenie w przyszłości są duże. Efekty rehabilitacji po krwotoku mózgowym zależne są nie tylko od czasu jej rozpoczęcia. Istotną kwestią jest także wiek chorego. U młodszych pacjentów po udarze krwotocznym intensywna rehabilitacja znacznie częściej przynosi spodziewane rezultaty, niż w przypadku osób starszych. Jest to związane z tym, że młody organizm ma większe zdolności do regeneracji. Po udarze mózgu u wielu pacjentów pojawiają się także objawy depresji. Życie człowieka po wylewie ulega radykalnej zmianie. Dlatego też oprócz rehabilitacji, dobrze jest także zadbać o konsultacje psychologiczne. Każdy przypadek depresji poudarowej powinien być leczony, bowiem stan psychiczny chorego ma także bardzo duże znaczenie w efektywnym wychodzeniu z niepełnosprawności ruchowej. 9. Zapobieganie udarom Zwiększone prawdopodobieństwo wylewu krwotocznego dotyczy przede wszystkim osób starszych (po 65. roku życia). Oprócz tego udar może zagrażać osobom z nadciśnieniem, ale też chorym na cukrzycę czy otyłość. Jedną z częstszych przyczyn udaru jest także miażdżyca tętnic (powoduje udar zakrzepowy). W zapobieganiu udarom niezwykle ważne jest więc eliminowanie czynników ryzyka. Profilaktyka udarów mózgu sprowadza się do: regularnego kontrolowania ciśnienia tętniczego, zaprzestania palenia tytoniu oraz picia alkoholu, kontrolowania poziomu cukru we krwi, dbania o odpowiednią ilość ruchu i utrzymywania prawidłowej masy ciała, zdrowej diety, redukcji stresu. Ogromne znaczenie ma także prawidłowe leczenie chorób podstawowych. W takich przypadkach, dla utrzymania dobrego stanu zdrowia, konieczne są regularne wizyty u lekarza prowadzącego oraz przyjmowanie wskazanych leków. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamyUdar mózgu jest jedną z wiodących przyczyn umieralności oraz niesprawności w krajach rozwiniętych. Wyróżnia się dwa rodzaje udaru: udar niedokrwienny oraz udar krwotoczny. Udary niedokrwienne stanowią około 80% wszystkich udarów mózgu a krwotoczne odpowiednio 20%. Udar niedokrwienny wywołany jest brakiem przepływu krwi w naczyniu
do poważniejszych skutków udaru mózgu należą też dolegliwości takie jak: amnezja, padaczka, omamy i urojenia. Jak widzisz, udar mózgu to dolegliwość, której nie wolno bagatelizować. Niektóre objawy udaru mózgu mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia. Już sam udar ma bardzo poważne wewnętrzne konsekwencje.
Wylew krwi do mózgu i udar to określenia, które często stosowane są zamiennie. Czy faktycznie odnoszą się do jednej dolegliwości zdrowotnej? Tłumaczymy, jakie są różnice pomiędzy udarem, a wylewem, jak rozpoznać ich objawy. Udar, a wylew – czy to to samo?Choć „udar” i „wylew” w mowie potocznej często stosowane są naprzemian nie oznacza to, że dotyczą one tego samego problemu zdrowotnego. Aby zrozumieć, gdzie leży różnica należy baczniej przyjrzeć się samemu zjawisku udaru również: Suplementy na serce: jakie wybraćCo to jest udar?Udar to zaburzenie czynności mózgu wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Istnieją dwa rodzaje udaru:Udar krwotoczny, spowodowany pęknięciem naczynia tętniczego i wylewem krwi do mózgu. To właśnie ten typ udaru jest nazywany powszechnie wylewem. Udary krwotoczne dzieli się na śródmózgowe i podpajęczynówkowe, w zależności od części mózgu, w której doszło do niedokrwienny, którego przyczyną jest zatrzymanie dopływu krwi do mózgu (nazywany czasem zawałem mózgu).Jak widać, udar, a wylew to dwie zupełnie inne sytuacje, odnoszące się do jednego zaburzenia. Należy dodać, że zdecydowana większość udarów ma charakter niedokrwienny – udary krwotoczne, czyli wylewy stanowią jedynie około 20% wszystkich udarów. Przyczyny udaru niedokrwiennegoCzęstą przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu jest miażdżyca – choroba, w trakcie której światło tętnicy zostaje zwężone, a dopływ krwi do organów znacznie utrudniony. Do innych powodów udaru zalicza się zator, czyli skrzeplinę powstającą w sercu lub oderwanie blaszki – przyczyny udaru krwotocznegoNajczęstszą przyczyną wylewu jest wieloletnie zaniedbywanie zbyt wysokiego nadciśnienia tętniczego. Taki stan powoduje powstawanie mikrotętniaków, które po latach są podatne na pękanie. Zmiany mogą powstawać również wskutek ukrytych wad mózgu – kto jest w grupie ryzyka?Ryzyko wystąpienia udaru mózgu wzrasta wraz z wiekiem. Wiąże się ono jednak z innymi dolegliwościami, przez co coraz częściej udary spotykają również młodych ludzi. W grupie ryzyka znajdują się osoby cierpiące na:Nadciśnienie tętnicze,Cukrzycę,Nadwagę,Bezdech senny, ryzyko udaru jest większe u osób spożywających duże ilości alkoholu, palących papierosy i stosujących niezdrową dietę bogatą w wysoce przetworzone i tłuste produkty. Na udar krwotoczny narażone są także osoby stosujące stale leki przeciwzakrzepowe. Objawy udaru mózgu – jak je rozpoznać?Udar, zarówno krwotoczny jak i niedokrwienny to stan bezpośredniego zagrożenia życia. W razie jego wystąpienia niezwykle ważna jest odpowiednio szybka reakcja na specyficzne objawy. W takim razie, jak rozpoznać udar? Alarmujące są następujące symptomy:Osłabienie mięsni kończyny (niedowład, drętwienie),Zaburzenia mowy,Opadnięcie kącika ust,Wymioty,Zaburzenia widzenia,Bóle głowy,Zaburzenia równowagi,Utrata wspomniane dolegliwości mogą być zarówno objawami wylewu, jak i udaru w razie wystąpienia udaruOsoba, u której podejrzewany jest udar musi być jak najszybciej przewieziona do szpitala, gdzie zostanie poddana tomografii komputerowej. Badanie umożliwia stwierdzenie, jaki rodzaj udaru wystąpił i w której części mózgu jest zlokalizowany. Inne procedury medyczne wykorzystywane w razie udaru to np. rezonans magnetyczny oraz angiografia tętnic pamiętać, że w razie wystąpienia udaru czas jest na wagę złota – szybkie zapewnienie choremu pomocy medycznej zminimalizuje szkody, jakie udar wywoła w mózgu. Leczenie pacjenta po udarzePo udarze niedokrwiennym bardzo ważne jest wdrożenie leczenia przeciwzakrzepowego i przeciwpłytkowego. W niektórych przypadkach zaleca się również inwazyjne zwężanie tętnic szyjnych (angioplastykę).Jak chronić się przed udarem?Przebyty udar może pociągać za sobą poważne konsekwencje zdrowotne, w tym paraliż, zaburzenia mowy czy pamięci, a nawet zgon. Ryzyko wystąpienia udaru można zmniejszyć zmieniając tryb paleniaNałóg papierosowy to jedna z głównych przyczyn miażdżycy, która jest bezpośrednim powodem udaru niedokrwiennego. Chcesz zmniejszyć ryzyko udaru? Przestań palić!Ogranicz alkoholDuże ilości alkoholu wpływają bardzo niekorzystnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Aby oddalić od siebie ryzyko udaru warto zrezygnować z napojów wyskokowych lub chociaż zmniejszyć ich spożywanie do fizycznaUprawianie sportu wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Udowodniono, że regularna aktywność reguluje ciśnienie krwi i zapobiega stanom sprzyjającym udarowi, m. in. miażdżycy. Kontrola ciśnienia krwiPrzyczyną wylewu, czyli udaru krwotocznego jest wieloletnie zbyt wysokie ciśnienie krwi. Aby uchronić się przed wylewem, regularnie wykonuj badania dietaAby zminimalizować ryzyko wystąpienia udaru warto zmienić sposób żywienia na zdrowszy. Dieta przeciwudarowa powinna zawierać produkty obniżające ciśnienie krwi. Należą do nich m. in: łosoś, bataty, fasola, jagody, chudy nabiał, banany, orzechy, nasiona pamiętać, że udar, a wylew to tak naprawdę dwa rodzaje jednej dolegliwości, jaką jest udar mózgu. Nie należy zapominać i o tym, że udar nie dotyczy wyłącznie osób starszych – coraz częściej spotyka osoby młode, prowadzące niezdrowy tryb życia. Tymczasem wystarczy zaledwie kilka zmian, aby drastycznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu zagrażającemu życiu.
Jak zauważa, sam wiek nie ma znaczenia, jeśli chodzi o symptomatologię udaru, czyli jego oznaki. — Objawy w dużej mierze zależą od z jednej strony przyczyny, a z drugiej od lokalizacji i rozległości zmian w tkance mózgowej. Można założyć, że młodzi pacjenci mają większą skłonność do „przegapienia” objawów, ponieważ Wyróżnia się dwa rodzaje udaru: niedokrwienny oraz krwotoczny. Udar niedokrwienny wywołany jest brakiem przepływu krwi w naczyniu mózgowym i następowym uszkodzeniem mózgu w mechanizmie niedotlenienia, braku dostawy glukozy i braku odbierania produktów przemiany materii. Do zamknięcia tętnicy wewnątrzmózgowej dochodzi w wyniku umiejscowienia się w jej świetle skrzepliny pochodzącej z serca lub ze zwężonych dużych naczyń domózgowych. Do zwężenia tych tętnic najczęściej dochodzi w przebiegu procesu miażdżycowego, kiedy powiększające się blaszki miażdżycowe stopniowo zwężają światło naczynia. U osób w młodym wieku zwężenie tętnic domózgowych może być wywołane dość często występującym, ale rzadko rozpoznawanym, tzw. rozwarstwieniem ściany tętnicy. Do rozwarstwienia może dochodzić w przebiegu urazów głowy, szyi oraz obręczy barkowej. Pęknięcie zmienionego miażdżycowo naczynia wewnątrzmózgowego prowadzi do wynaczynienia krwi bezpośrednio do mózgu i powstania krwiaka śródmózgowego (udar krwotoczny, wylew), który rozpiera i uciska mózg prowadząc do wystąpienia objawów neurologicznych.. Zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych są częściej spotykane u osób z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i hiperlipidemią a także u osób palących papierosy, otyłych oraz osób w podeszłym wieku. Nie wszystkie z tych czynników zwiększają ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Jedynie wiek, nadciśnienie tętnicze i palenie papierosów są uznanymi czynnikami ryzyka udaru objawami neurologicznymi u chorych z udarem mózgu są:drętwienie twarzy oraz kończyn (szczególnie znieczulenie połowy ciała)osłabienie siły mięśniowej kończyn (szczególnie paraliż połowy ciała)asymetria ustzaburzenia świadomościtrudności w mówieniu lub rozumieniu mowyzaburzenia widzenia jedno- lub obuocznezaburzenia chodzenia, zawroty głowy, zaburzenia koordynacjisilne bóle głowyutrata przytomnościW przypadku stwierdzenia tych objawów należy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe. Chory powinien być przewieziony do specjalistycznego ośrodka, który posiada oddział neurologiczny, neurochirurgiczny oraz oddział intensywnej terapii. Bardzo istotne jest jak najszybsze dotarcie chorego do szpitala ze względu na możliwość włączenia swoistego leczenia u części chorych do trzech godzin od wystąpienia objawów ponad 70-procentowe zwężenie naczyń krwionośnych w obrębie głowy u osób, które już przebyły udar mózgu, może świadczyć, że grozi im kolejny udar. Wcześniejsze ustalenie, czy pacjent jest szczególnie zagrożony ponownym udarem, pozwala na zastosowanie bardziej agresywnej profilaktyki - na przykład angioplastyki (rozszerzania naczyń krwionośnych) czy wprowadzania do nich specjalnych "sprężynek" - mgr Joanna BąkDo około 30% przypadków udaru dochodzi w trakcie snu, a jego objawy stwierdza się po przebudzeniu. U chorych z udarem mózgu można zaobserwować: zaburzenia czucia w twarzy. trudności w połykaniu. nagły, bardzo silny ból głowy. osłabienie mięśni twarzy np. opadnięcie kącika ust po jednej stronie. afazja. niewyraźna i trudna do
Udary groźniejsze od zawałów? Powstał specjalny rejestr Lekarze mają nadzieję, że utworzenie Śląskiego Rejestru Udarów Mózgu pomoże w walce z udarami - podobnie jak w leczeniu chorób serca pomógł rejestr zawałów. Powstanie Śląskiego Rejestru Udarów ogłoszono podczas XXIII Międzynarodowej Konferencji Kardiologicznej zorganizowanej przez Śląskie Centrum Chorób Serca (ŚCChS). Inicjatywa wyszła od zabrzańskich kardiologów, którzy od kilkunastu lat prowadzą rejestr zawałów serca. Znajdują się w nim dane o prawie 650 tys. pacjentów, a rejestr dostarczył dowodów na to, że najskuteczniejszą metodą leczenia zawału serca jest udrożnienie zatkanej tętnicy. Od kilku lat z inicjatywy prof. Mariusza Gąsiora w rejestrze zawałów gromadzone są dane o wszystkich pacjentach, którzy z powodu schorzeń sercowo-naczyniowych trafiają do śląskich szpitali na różne oddziały: od interny, przez neurologię, chirurgię, aż po intensywną terapię. Teraz właśnie z tej bazy wyselekcjonowano informacje o prawie 110 tys. chorych, którzy trafili do szpitali z udarem mózgu - informuje Gazeta Wyborcza. Doc. Marek Gierlotka z ŚCChS, konsultant wojewódzki w kardiologii, analizując te dane zauważył, że mamy ok. 12 tys. udarów rocznie, czyli więcej niż zawałów serca. Dużo większa jest także śmiertelność. Powodów jest kilka. Po pierwsze, chorzy często zbyt późno trafiają do szpitali. Tymczasem w przypadku udaru niedokrwiennego, który zdarza się najczęściej i polega na zatkaniu się tętnicy w mózgu, czas, w którym można podać leki rozpuszczające zakrzep, wynosi tylko 4,5 godz. Z rejestru wynika, że około 10 proc. pacjentów na Śląsku otrzymuje takie leczenie. W krajach zachodnich odsetek ten jest co najmniej dwukrotnie wyższy Więcej: wSJQ.