GRZYBICA SKÓRY U KOTA - OBJAWY, ROZPOZNANIE, LECZENIE O czym przeczytasz w artykule Grzybica skóry u kota – objawy, rozpoznanie, leczenie. Grzybica skóry (dermatofitoza) u kota to schorzenie spędzające sen z powiek hodowcom, opiekunom kotów oraz lekarzom weterynarii. Dermatofitozy są mocno rozpowszechnione w kociej populacji. Oprócz kotów chorujących z objawami klinicznymi zdarzają się bezobjawowi nosiciele, którzy skutecznie zarażają inne koty. Rozpoznanie dermatofitozy, u kota objawowego nie powinno nastręczać wielkich trudności. Natomiast leczenie jest długotrwałe i wymagające uwagi ze strony opiekuna chorego kota. Prawdziwe wyzwanie pojawia się przy leczeniu grzybicy u kotów utrzymywanych w grupach. Dużym zagrożeniem jest także to, że kocia grzybica jest zaraźliwa dla ludzi. DERMATOFITOZA U KOTA – POWIERZCHOWNA GRZYBICA SKÓRY Dermatofitozy są powierzchownymi infekcjami grzybiczymi skóry, związanymi z rozwojem grzybów keratynofilnych z rodzaju:Microsporum,Trichophyton, te żyją i rozmnażają się w warstwie rogowej naskórka, w keratynie włosów i inaczej zwane grzybicami, stanowią jedną z najczęstszych przyczyn infekcji skórnych u kotów. Z powodu ich dużego polimorfizmu klinicznego, dużych trudności w zapobieganiu w większych grupach zwierząt i ryzyka zoonotycznego powinny być prawidłowo rozpoznawane i leczone. ETIOPATOGENEZA - PRZYCZYNY I PRZEBIEG DERMATOFITOZY DERMATOFITY ODPOWIEDZIALNE ZA POWSTAWANIE CHORÓB SKÓRY Microsporum canis jest dermatofitem najczęściej izolowanym od kotów. Nie należy jednak do flory grzybiczej stale rezydującej na skórze i jego izolacja świadczy o aktywnej infekcji lub o mechanicznym sp. jest deramtofitem wywołującym grzybicę u kotów po kontakcie z gryzoniami lub ze zdrowymi nosicielami, takimi jak konie lub rubrum jest przyczyną grzybicy stóp u ludzi, kot może się zarazić od człowieka poprzez zabawę z zainfekowanymi stopami swojego opiekuna lub poprzez gypseum infekcja następuje poprzez kontakt zwierzęcia ze sporami znajdującymi się w ziemi. SPOSOBY ZARAŻENIA Stadium inwazyjne stanowią zarażają się poprzez kontakt bezpośredni z chorym zwierzęciem lub poprzez środowisko, które jest bardzo niedocenianym rezerwuarem spor konieczna do zainicjowania choroby u wrażliwych kotów jest nieznana. W domach i w środowisku bytowania zarażonych kotów obecne są duże ilości materiału infekcyjnego. Spory bardzo łatwo rozprzestrzeniają się drogą powietrzną i powodują zakażenie układów grzewczych oraz wentylacyjnych w powinno być brane pod uwagę przenoszenie poprzez przyrządy do pielęgnacji (szczotki, grzebienie) lub przez obroże, zabawki i klatki sprzyjających warunkach spory mogą zachować zdolność infekcyjną przez wiele miesięcy. CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE Dalsze losy dermatofita po kontakcie artrospor ze skóra kota zależą od wielu czynników. Codzienna toaleta prowadzona przez kota stanowi ogromnie istotny środek zapobiegawczy pierwsze objawy kliniczne pojawiają się u kociąt w momencie oddzielenia ich od matki. Oprócz tego u młodych zmiany przeważnie pojawiają się na części twarzowej, która jest miejscem trudno rola toalety w mechanicznej eliminacji spor może tłumaczyć szczególną wrażliwość na infekcję kotów o długiej sierści, gdyż u nich wylizywanie nie jest tak skuteczne jak u kotów optymalnych warunkach spory zaczynają się rozmnażać sześć godzin po przylgnięciu do skóry są czynnikiem sprzyjającym namnażaniu się rozwoju infekcji konieczne jest więc uszkodzenie skóry – nawet i kocięta żyjące w grupach mogą być predysponowane do powstawania mikrourazów, powodowanych przez inne choroby skóry, takie jak ukąszenia pcheł, wszołów czy innych nawilżenia skóry i maceracja – ułatwiają penetrację dermatofita oraz proces bariery przeciwgrzybicze to suchość naskórka oraz działanie grzybostatyczne łoju i niektórych składników temperatura sprzyja rozwojowi słoneczne hamują ich kąpiele i nadmierna toaleta predysponują do wystąpienia choroby poprzez wyeliminowanie naturalnych barier przeciwgrzybiczych (sebum i grzybostatyczne czynniki surowicze = bariera chemiczna; zewnętrzne warstwy naskórka = bariera mechaniczna); i poprzez zwiększenie uwodnienia skóry (nawilżenia). CZYNNIKI RYZYKA Do czynników podwyższonego ryzyka należą:młody i podeszły wiek,złe odżywianie,obecność ektopasożytów,wszystkie przyczyny spadku odporności (retrowirusy, nowotwory, kortykoterapia, chemioterapia),życie w grupie również stanowi czynnik ryzyka, szczególnie w czasie czynności związanych z reprodukcją czy wystawami. ODPOWIEDŹ IMMUNOLOGICZNA W przypadku infekcji dermatofitami obrona immunologiczna gospodarza jest niezwykle zależy od rozwoju immunologicznej odpowiedzi przeciwciał antygrzybicznych nie zabezpiecza organizmu przed komórkowej odpowiedzi immunologicznej może być przyczyną chronicznego występowania dermatofitoz u niektórych kotów. U nich rozwinie się tolerancja w kierunku grzybiczej towarzyszy również synteza enzymów, które mogą ułatwiać przeżycie spory grzyba przeciwstawią się obronie naturalnej gospodarza, infekcja rozwinie się w warstwie rogowej naskórka i mieszkach włosowych. Filamenty grzyba proliferują do dołu, do cebulki włosowej, produkując rozpuszczające keratynę enzymy, które pozwalają na penetrację kory włosy w fazie anagenu są miejscem infekcji – zatrzymuje się ona samoistnie, gdy włos wkracza w fazę telogenu lub jeżeli infekcja nie może dostać się do podstawy mieszka włosowego. OBJAWY KLINICZNE DERMATOFITOZY Dermatofitozy charakteryzują się dużym polimorfizmem klinicznym, więc powinny być zawsze brane pod uwagę w rozpoznaniu różnicowym wszystkich chorób skóry u kotów, szczególnie, że są one niezwykle zaraźliwe i stanowią potencjalne ryzyko ma zmienną intensywność, może nie występować wcale, a może być bardzo najbardziej typowymi są okrągłe, powiększające się wyłysienia, wraz z łuskami, stupami i czasem włosów jest niekiedy bardzo dyskretna, symetryczna lub nie, może występować stan są połamane i zmienione zmian to część twarzowa i końcowe odcinki kończyn, szczególnie u kociąt, u których te objawy przyjmują często postać zapalną z niektórych przypadkach obserwuje się również inne formy kliniczne, mogące wprowadzać w błąd takie jak:rumieniowo-łuskowe zapalenie skóry (strupy) połączeń skórno-śluzówkowych (powieki, wargi, lusterko nosa), sugerujące chorobę autoimmunoagresyjną z rodzaju pęcherzyc liściastych,stany keratołojotokowe uogólnione lub miejscowe (nabyty łojotok ogona – należy różnicować u persów z tzw. „ogonem ogiera”),uogólnione łuszczące zapalenie skóry,trądzik brody,symetryczne wyłysienia wywołane przez samego kota (posttraumatyczne),prosówkowe zapalenie skóry,perionyxis i onyxis (bardzo rzadkie u kotów),keriony (rzadko),guzy (eumycetoma związana z infekcją Microsporum canis obserwowana jest u kotów perskich i u kotów zarażonych FIV).Dermatofitoz nie należ nigdy traktować jako chorób miejscowych, gdyż spory bardzo szybko mogą być przeniesione na inne części ciała poprzez lizanie. O zmianach skórnych u kota możesz przeczytać – przypadku nawracających grzybic (u persów) musi istnieć rezerwuar spor – najczęściej znajduje się on w okolicy oczu i w fałdach „bezobjawowy zarażony kot” dotyczy zwierząt, u których mamy do czynienia z właściwą infekcją, objawy subkliniczne są jednak słabo „bezobjawowy nosiciel” jest zarezerwowany dla zwierząt, u których nie występują objawy kliniczne, ale wyniki posiewów są pozytywne. Koty „mechaniczni nosiciele” mogą być przedstawicielami różnych ras, im dłuższy jednak jest włos, tym kot jest bardziej predysponowany. Ponadto wyzdrowienie kliniczne może nastąpić wiele miesięcy przed wyzdrowieniem mikologicznym. GRZYBICA U KOTA - ROZPOZNANIE Rozpoznanie opiera się na:wyniku badania w świetle lampy Wooda,badaniu mikroskopowym włosa i uwidocznieniu inwazji grzybiczej,identyfikacji dermatofita (rodzaj i gatunek) na podstawie posiewu mikologicznego i/lub na obserwacji obrazu inwazji keratyny włosa w biopsji skórnej. BADANIE W ŚWIETLE LAMPY WOODA Lampa Wooda, wytwarzająca światło ultrafioletowe o długości fali 3650A, jest często stosowana w diagnostyce przypadku Microsporum canis występuje zielonkawa fluorescencja, podczas gdy łuski, łupież i inne elementy niezwiązane z grzybem świecą światłem białawym lub wynik badania można traktować tylko jako pomocniczy. Nie powinno się rozpoznawać infekcji Microsporum canis wyłącznie na podstawie badanie lampą fluorescencji świadczy jedynie o obecności leczenie miejscowe i szampony przeciwgrzybicze mogą modyfikować w świetle lampy Wooda powinno trwać dostatecznie długo i być przeprowadzane w całkowitej ciemności. Zawsze potrzeba kilku minut zanim fluorescencja zacznie być dostrzegalna dla badającego. Jest to najprawdopodobniej związane z adaptacją oka ludzkiego do tanie badanie jest bardzo użyteczne w przypadku kociąt i kotów dorosłych z objawami klinicznymi, gdyż pozwala na pobranie właściwych włosów do trichogramu i/lub posiewu na odpowiednie podłoże. Stosowanie tej metody u kotów nosicieli bezobjawowych wymaga czasu i 50% szczepów wykazuje zielonkawą infekcja została potwierdzona i rozpoznana lub jeśli szczep wykazał fluorescencję, lampa Wooda może być użyteczna do kontroli przebiegu leczenia, lecz równocześnie należy wykonywać kontrolne posiewy na podłoża mikologiczne. BADANIE BEZPOŚREDNIE WŁOSÓW I ŁUSEK Bezpośrednie badanie włosów i łusek wymaga czasu i doświadczenia, ponieważ wiele elementów widocznych pod mikroskopem może być mylonych z artrosporami. Badanie jest łatwiejsze do przeprowadzenia jeśli badamy włosy, które wykazały canis charakteryzuje się obecnością spor na zewnątrz większości przypadków takie badanie włosa można przeprowadzić w oleju mineralnym. Stosowanie substancji rozjaśniających takich jak: chlorolaktofenol, NaOH lub atrament chiński ułatwia badanie – trzeba jednak uważać, by nie powstały preparatem rozjaśniającym jest 10% kalkofluor potasu. Metoda badania:naderwane i połamane włosy pobrane z obrzeża zmian należy ostrożnie przenieść do roztworu zawierającego klakofluor i błękit Evansa (w stosunku 1/9) i wymieszać z taką samą objętością potasu,po 10-15 minutach można rozpocząć badanie mikroskopowe,badanie można sobie ułatwić stosując mikroskop z lampą fluorescencyjną lub wspomóc się lampą Wooda. POSIEWY MIKOLOGICZNE Posiew mikologiczny jest metodą z wyboru stosowaną w rozpoznawaniu deramtofitoz. Pozwala na identyfikację rodzaju i gatunku grzyba odpowiedzialnego za powstanie szczoteczki do zębów jest najszybszą i najtańszą techniką pobierania materiału. Należy użyć jałowej szczoteczki do zębów (w oryginalnych opakowaniach szczoteczki do zębów są mikologicznie jałowe), którą czeszemy całe ciało i podejrzane zmiany. Włosie szczoteczki następnie wbijamy w podłoże mikologiczny nie pozwala nam na odróżnienie pacjentów, który są zarażeni i mają objawy subkliniczne, od zwierząt nosicieli mechanicznych powinny być przechowywane co najmniej 21 od zarażonych, nieleczonych kotów, dają zwykle wynik dodatni po 5-10 dniach od wykonania posiewu, podczas gdy posiewy od zwierząt w trakcie leczenia dają wynik po około 21 na podłożu Sabourauda rosną w formie kolonii jasnożółtych (recto) i żółtopomarańczowych (verso). Ich identyfikacja polega na badaniu mikroskopowym fragmentu kolonii w technice, która uwidacznia mikro i makrokonidia. BIOPSJE SKÓRY Badanie histopatologiczne biopsji skóry jest badaniem dodatkowym, dzięki któremu możemy potwierdzić rozpoznanie deramtofitozy w prawie 80% przypadków. To badanie wydaje się wskazane szczególnie w przypadku wystąpienia kerionów lub eumycetomy. Biposja powinna być pobrana w centrum zmiany za pomocą trepanu (o średnicy 6 mm).Wynik badania histopatologicznego:barwienie klasyczne (HF, szafran) pozwala na uwidocznienie filamentów grzyba, spor i keratyny naskórkowej, która przyjmuje kolor fioletowy,barwienie swoiste (Schiff) ułatwia identyfikację mycelium zabarwionych na czerwono,obserwuje się przerostowe lub gąbczaste, okołonaczyniowe zapalenie skóry, w przypadku kerionów – perifolliculitis, folliculitis i furunculosis, a w przypadku eumycetomy – ziarniniakowe zapalenie tkanki podskórnej. LECZENIE GRZYBICY POWIERZCHOWNEJ U KOTA Dermatofitozy leczą się samoistnie w przeciągu kilku miesięcy w przypadku kotów, u których układ immunologiczny jest względu na enzootyczny charakter tego schorzenia zaleca się leczenie w każdym rozpoznanym leczenia jest więc przyspieszenie procesu zdrowienia, zmniejszenie i zapobieganie rozprzestrzenianiu się infekcji na inne osobniki oraz walka z kontaminacją środowiska. LECZENIE ZARAŻONYCH KOTÓW Całkowite ogolenie kota pozwala na eliminację zainfekowanych włosów i zmniejszenie ryzyka 7-10 dni po strzyżeniu możliwe jest zaostrzenie się nie jest konieczne u kotów krótkowłosych ze zmianami miejscowymi. W ich przypadku zainfekowane włosy można strzyc ogolenie włosa jest polecane u kotów długowłosych, ze zmianami kotów w czasie leczenia włosy stanowią rezerwuar spor grzyba, co może przyczynić się do powtórnej, nowej włosy przed wyrzuceniem należy umieścić w worku jeżeli jest możliwe nie powinno odbywać się w gabinecie weterynaryjnym z powodu podwyższonego ryzyka zakażenia środowiska. Personel strzygący chorego kota powinien używać jednorazowej odzieży ochronnej, którą natychmiast po skończonym zabiegu należy o strzyżeniu sierści zależy od nasilenia zmian. Jest konieczne w przypadku zwierząt z postacią uogólnioną dermatofitozy. U kotów z niewielkimi zmianami może przynieść więcej kłopotów niż pożytku. Jeżeli kot został ostrzyżony, musi bezwarunkowo zostać poddany leczeniu ogólnemu. LECZENIE OGÓLNE GRYZEOFULWINA Gryzeofulwina jest substancją fungistatyczną pierwszego 25-50 mg/kg bid w przypadku formy mikronizowanej lub 5-10 mg/kg sid w przypadku podawania 6-8 lepiej absorbowana, jeśli podaje się ją w kilku dawkach dziennych, w czasie bogatego w tłuszcz uboczne (wymioty, utrata apatytu, biegunka) można zminimalizować poprzez podzielenie dziennej dawki na kilka niektórych pacjentów może się pojawić supresja szpiku objawiająca się neutropenią, anemią lub narażone na neutropenię są koty zarażone FIV – przed rozpoczęciem leczenia gryzeofulwiną konieczne jest wykonanie testu na FIV i przypadku konieczności stosowania u kotów FIV dodatnich konieczne jest badanie krwi 2 x w stosowania u kotek ciężarnych i karmiących. KETOKONAZOL Ketokonazol jest cząsteczką azolową grzybobójczą, stosowaną w leczeniu dermatofitoz u psów, niezarejestrowaną do użytku dla wielu przypadkach stosuje się z powodzeniem u tego gatunku w dawce 10 mg/kg sid per ketokonazolu jest lepsze w niskim pH (należy podawać w trakcie posiłku)Efekty uboczne spotykane u kotów to: zaburzenia ze strony wątroby – żółtaczka i wzrost aktywności enzymów wątrobowych, wymioty, biegunka, brak apetytu, zaburzenia powodu działania teratogennego nie stosuje się u kotek ciężarnych. ITRAKONAZOL Itrakonazol jest cząsteczką azolową grzybobójczą, którą należy wziąć pod dawkowanie to 10 mg/kg sid per os, chociaż dawka o wiele niższa (3-5 mg/kg sid per os) wydaje się również kotów itrakonazol jest lepiej tolerowany od względu na niekorzystne działanie na wątrobę wskazane jest wykonanie badania biochemicznego powyżej 20 mg/kg podawana przez długi czas może doprowadzić do martwicy wątroby u u kotek ciężarnych i karmiących. SZCZEPIENIE Szczepienia są traktowane jedynie jako leczenie dodatkowe i wspomagające lub jako alternatywa dla leczenia przeznaczona do leczenia dermatofitoz u kotów i kociąt: Biocan M, Insol stosowana samodzielnie nie leczy grzybicy, istnieją jednak dane doświadczalne sugerujące, iż szczepienie może zahamować rozprzestrzenianie się ma badań potwierdzających skuteczność szczepień w zapobieganiu zarażeniom (doświadczalnych i naturalnych).W miejscu szczepienia mogą pojawić się miejscowe odczyny. LECZENIE MIEJSCOWE Jest użyteczne, gdyż pozwala na uniknięcie zarażenia innych zwierząt i zapobiega rozprzestrzenianiu się spor w ze strzyżeniem i goleniem stanowi najskuteczniejszy sposób pozbycia się zarażonych włosów i wymaga jednak dłuższego czasu, szczególnie w grupie koty zupełnie nie tolerują leczenia pamiętać, że golenie sierści wraz z leczeniem miejscowym może być przyczyną zaostrzenia wszystkie preparaty przeznaczone do miejscowego leczenia grzybicy są skuteczne u lotionów i szamponów o działaniu przeciwgrzybiczych powinna być jak najdelikatniejsza, by uniknąć ewentualnych mikrourazów naskórka i złamań osłabionych i skóra powinny być jak najszybciej wysuszone. Wilgotność powoduje macerację naskórka, co wpływa na właściwości obronne koty należy trzymać w cieple i pilnować by nie zlizywały substancji przeciwgrzybiczych ze skuteczne są: Enilkonazol (0,2%) i mikonazol w formie leczenie było skuteczne konieczne jest kąpanie/ opryskiwanie/ smarowanie zwierzęcia 2 x w tygodniu przez 8-10 tygodni. LECZENIE KOCIĄT W rzadkich przypadkach konieczne może okazać się leczenie samych być one odseparowane od matki (jeśli to możliwe) i karmione przez również poczekać i odłączyć kocięta od matki w wieku 4 tym wieku wykonać u kociąt posiewy przypadku dodatniego wyniku rozpoczyna się leczenie miejscowe do czasu, aż kocięta skończą 8 zalecany jest itrakonazol. Kocięta nie powinny być sprzedawane do czasu uzyskania negatywnych wyników z co najmniej 2-3 kolejnych posiewów. OCENA POSTĘPÓW LECZENIA Ocena postępów leczenia powinna się odbywać cierpiące na dermatofitozę, jeżeli ich układ immunologiczny jest sprawny, zwykle ulegają samoistnemu wyzdrowieniu po 60-100 leczonych zwierząt objawy kliniczne ustępują zwykle po 4-8 tygodniach, wyleczenie kliniczne następuje jednak dużo wcześniej od wyleczenia powinny być leczone, aż do czasu uzyskania dwóch negatywnych posiewów mikologicznych w odstępie tygodnia. Posiewy te powinny być przeprowadzone po upływie 3-4 tygodni od rozpoczęci zweryfikowania obecności infekcji należy wykonać badanie w świetle lampy Wooda, zawsze jednak trzeba pamiętać o ograniczeniach tej metody. Włosy z aktywną infekcją świecą na całej długości, również w części proksymalnej (w kierunku cebulki włosa), inne włosy mogą wykazywać fluorescencję części dystalnej i mogą być źródłem posiewów zarówno negatywnych, jak i kotów zdrowych klinicznie i mikologicznie można otrzymać fałszywie dodatnie wyniki posiewów, gdy żyją one w zarażonym środowisku(kociarnie, hodowle).Określenie prawdziwego statusu tych zwierząt jest trudne (czy są one mechanicznymi, czy bezobjawowymi nosicielami).W razie wątpliwości podejrzany kot powinien być izolowany i przebywać w pomieszczeniu mikologicznie jałowym przez 3-5 dni. Po tym czasie należy wykonać kolejne badanie, które pozwoli nam na określenie statusu kota. ZAPOBIEGANIE GRZYBICY I ZWALCZANIE SPOR NISZCZENIE DERMATOFITÓW W ŚRODOWISKU Niszczenie dermatofitów w środowisku jest konieczne, gdyż zarażone środowisko stanowi rezerwuar nawracających infekcji, o którym często się zapomina. Ma to szczególne znaczenie w hodowlach kotów i w powinna rozpocząć się dokładnym zarażony materiał (zabawki, posłania, szczotki itp.) powinien zostać również wyeliminować materiał organiczny, najlepiej poprzez odkurzanie. Trzeba odkurzyć ściany, szczególnie w kątach, podłogi, okna i otwory miejsce, gdzie mogą gromadzić się włosy lub złuszczony naskórek, może stanowić źródło kolejnego miejsca te powinny być trzykrotnie wymyte nietoksycznymi należy również grzejniki, szyby wentylacyjne i klimatyzacyjne. Niekiedy warto sprzątanie powierzyć profesjonalnej miejscu przebywania kotów warto zamontować skuteczny system wentylacyjny ze specjalnymi filtrami powietrza, które trzeba co tydzień wymieniać, aby zapobiec przyszłym dokładnym sprzątaniu należy w pomieszczeniu rozprowadzić substancję przeciwgrzybiczą. Roztwory takie nie działają, gdy w środowisku obecny jest zarażony materiał organiczny. Nie powinno się więc stosować ich w miejscach, które nie były wcześniej właściwie oczyszczone. Nie istnieje skuteczny środek przeciwko Microsporum canis, który można by zastosować jedynie jednorazowo i który miałby przedłużone działanie, dlatego konieczne są liczne, powtarzane aplikacje (10-20 minut), aby osiągnąć maksymalny efekt. Najbardziej skuteczne substancje to: preparaty chlorowe, glutaraldehyd i mononadsiarczan w formie sprayu lub aerozolu jest również bardzo skuteczny do stosowania w pomieszczeniach. Zarażone kociarnie powinny być codziennie sprzątane i dezynfekowane co drugi dzień. Większość środków dezynfekujących i przeciwgrzybiczych ma działanie drażniące dla błon śluzowych ludzi i zwierząt, dlatego należy unikać kontaktu z jeszcze mokrymi powierzchniami. Jako, że spory unoszą się w powietrzu i są przenoszone przez wiatr, ich zdolność infekcyjna utrzymuje się przez dłuższy czas – na ich całkowitą likwidację w środowisku trzeba niekiedy poczekać jeszcze wiele miesięcy po wyzdrowieniu trudności w zapobieganiu i zwalczaniu grzybicy występują w hodowlach przyjmujących osoby lub koty z zewnątrz, uczestniczących w wystawach i pokazach, a także w schroniskach nie przestrzegających zasad kwarantanny dla nowo wprowadzanych zwierząt oraz przy dużej rotacji zwierząt. ZAPOBIEGANIE ZARAŻENIOM INNYCH KOTÓW I LUDZI Zapobieganie zarażeniom innych kotów i ludzi w hodowlach jest bardzo mikologiczne powinny być przeprowadzane systematycznie i dotyczyć wszystkich z objawami klinicznymi należy dużych hodowlach preferowane jest takie postępowanie, jakby wszystkie koty były zarażone. Rzadko spotyka się infekcję, która ogranicza się do kilku zwierząt. Leczenie tylko kilku wybranych kotów najczęściej prowadzi do zarażenia całej w tym czasie nie powinny uczestniczyć w wystawach, być sprzedawane i kociarni nie należy w tym czasie wprowadzać nowych zwierząt, nie wolno także wpuszczać postronnych kotów długowłosych wraz z leczeniem miejscowym raz w tygodniu i/lub szczepieniami jest konieczne w przypadku wszystkich leczenie przeciwgrzybicze należy stosować u wszystkich kotów z wyjątkiem kotek ciężarnych, które nie powinny być leczone przed urodzeniem kociąt. Leczenie to trzeba kontynuować do czasu, gdy u wszystkich kotów trzy kolejne posiewy mikologiczne przeprowadzane w tygodniowych odstępach będą w świetle lampy Wooda może być pomocne w nadzorowaniu postępów między kotami powinny być nie powinny przemieszczać się do woli, powinny przebywać w jest zastosowanie środków do zwalczania pcheł i wyeliminowanie innych ewentualnych przyczyn może doprowadzić do powstania uszkodzeń naskórka, co ułatwia penetrację spor. Drapiące się koty łatwo roznoszą zainfekowane włosy w środowisku. Oprócz tego pchły mogą transportować spory grzyba na znaczne odległości. ZAPOBIEGANIE NAWROTOM Po wyleczeniu dermatofitoz w kociarni nawroty mogą nastąpić po kontakcie z kotem lub materiałem zakażonym albo w środowisku, w którym spory nie zostały prawidłowo nowych kotów do hodowli powinno odbyć się dopiero po otrzymaniu negatywnych wyników posiewów od wszystkich czasie wystaw koty powinny przebywać w swoich klatkach, które należy zakryć, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się spor drogą powietrzną Bądź na bieżąco! Zapisz się na newsletter, otrzymuj powiadomienia o nowościach i odbierz darmowy poradnik dla opiekunów zwierząt: Pierwsza Pomoc w Nagłych Zachorowaniach.

Głęboka grzybica skóry to również mycie zwierząt specjalnymi szamponami. Dość często, aby zwalczyć tę dolegliwość, lekarze przepisują przebieg leczenia (od 10 do 15 sesji) przy użyciu lampy kwarcowej (UFO). Takie zabiegi polegają na wystawieniu na działanie lampy uszkodzonych części skóry i trwają początkowo około 30 sekund.

Grzybica przenosi się głównie poprzez kontakty seksualne. Przy zakażeniach grzybiczych zajęcie skóry penisa może świadczyć o ciężkiej chorobie, która rozwija się zwykle tylko u osób z nieprawidłowo funkcjonującym układem immunologicznym. Zapalenie mogą wywołać wówczas nie tylko Candida, ale również inne grzyby. Może pojawić się także grzybica skóry – rozległe i nieregularne strupy najczęściej pojawiające się w okolicy grzbietu, towarzyszy temu wypadanie piór. Za inne symptomy uznaje się: charakterystyczny skręt głowy i szyi, apatia, spadek apetytu. Z kolei u drobiu dorosłego aspergiloza przybiera postać chroniczną (Mazurkiewicz, 2005). ^{Grzybica uszu u psa – domowe sposoby leczenia. Istnieje wiele sposobów domowego leczenia grzybicy uszu u psa. Wśród nich można wymienić krople z siarką wapienną, olejek z drzewa herbacianego i szampony przeciwgrzybicze. Wielu lekarzy weterynarii nie zaleca jednak tych metod, ponieważ mogą one powodować skutki uboczne.} 2OYcFYU.

cab45wiace.pages.dev/286

cab45wiace.pages.dev/337

cab45wiace.pages.dev/200

cab45wiace.pages.dev/173

cab45wiace.pages.dev/3

cab45wiace.pages.dev/115

cab45wiace.pages.dev/337

cab45wiace.pages.dev/324

cab45wiace.pages.dev/132

grzybica skóry u kota